Alphonse Karr, een romanschrijver en journalist uit de 19e en 20e eeuw, zei ooit: “Eigendom is een valstrik: wat we denken te bezitten, bezit ons. Drie eeuwen later is kunstmatige intelligentie ons dagelijks leven binnengedrongen. Dit citaat krijgt vandaag de dag zijn volle betekenis. Met slechts een paar klikken kan iedereen geschreven content, een foto, een video of muziek creëren. Het ontstaan van deze werken, gegenereerd door een algoritme, roept veel juridische vragen op. Is AI een schending van rechten? Welke gevolgen heeft de integratie van vooruitgang in creatie, juridisch gezien?
Definitie van intellectueel eigendom
Voordat we tot de kern van de zaak komen, is het de moeite waard om ons te richten op de definitie van intellectueel eigendom. Dit is de kern van de zaak. Wie is de eigenaar van een werk? Of het nu uit een hoofd komt of uit een computer, wie geniet de roem van de uitvinding?
Het INPI (Institut National de la Propriété Industrielle) geeft een duidelijke en beknopte definitie. De Code de la Propriété Intellectuelle vertelt ons dat artikel L111-1 is opgesteld om namaak of plagiaat tegen te gaan. Het beschermt de auteur door hem/haar voordelen toe te kennen die voortkomen uit zijn/haar werk. In dit artikel kunnen twee categorieën worden onderscheiden. En voor elke categorie worden de rechten uitgebreid naar naburige rechten.
Industriële eigendomsrechten
Deze worden verkregen door een octrooi, handelsmerk, model of model te registreren. Deze verlenen een monopolie op de exploitatie van het werk.
auteursrecht
Deze omvatten kunstgerelateerde creaties zoals boeken, films, liedjes, enz. Ze worden de facto verkregen door het werk te maken. Rechten beschermen echter geen ideeën of concepten. SACEM zorgt daarvoor.
Wat gebeurt er als je een werk maakt met een AI?
Wat is kunstmatige intelligentie?
Nu we intellectueel eigendom hebben gedefinieerd, moeten we kunstmatige intelligentie definiëren. Dit concept is niet zo recent. Het is echter onlangs in ons dagelijks taalgebruik terechtgekomen.
Het doel van deze computertechnologie is om een machine te hebben die taken kan uitvoeren waarvoor menselijke intelligentie nodig is. Het uiteindelijke doel is om systemen te ontwikkelen die een omgeving kunnen waarnemen. Zodra deze herkenningsfase is voltooid, redeneert de AI over de informatie die het ontvangt en trekt conclusies. Op basis van deze gegevens neemt hij autonome beslissingen.
Er moet echter onderscheid worden gemaakt tussen twee klassen: sterke AI en zwakke AI.
De eerste is bedoeld om menselijke vaardigheid na te bootsen. Het is ontworpen om zijn vaardigheden zelfstandig te ontwikkelen en te vergroten. Net als een mens ontwikkelt het zich op basis van de problemen die het oplost.
De tweede, meer basaal, is ontworpen om een specifieke taak uit te voeren. Zonder een uitputtende lijst te willen maken, kunnen we het beantwoorden van vooraf gedefinieerde vragen of schaken noemen.
Terwijl de ene lijkt op iets uit een sciencefictionfilm, dat onze soort probeert te imiteren, kan de andere ook vooruitgang boeken. Ze zijn gemaakt om te evolueren.
De bekendste kunstmatige intelligenties
Fictie is werkelijkheid geworden. En onze samenleving wedijvert op dit gebied met de verbeelding. Software-auteurs zijn er in overvloed. Er zijn AI’s voor het schrijven van inhoud zoals Chat GPT’Open AI, zeker de bekendste en meest besproken op tv en in huis. Met andere zoals Dall-E kun je een beeld creëren. Of nog bizarder, een toepassing genaamd Paradot vormt een personage om mee te chatten. L’amour wordt ook beïnvloed door het fenomeen!
Als we de speelsere functies zoals Paradot buiten beschouwing laten, wie bezit dan het auteursrecht bij het maken van een boek, een foto, etc.?
Wie is de auteur van een werk dat wordt ondersteund door kunstmatige intelligentie?
Als het gaat om een muzikale of andere uitvinding die volledig is vormgegeven door de artiest, zijn de eigendomsrechten van toepassing; in het geval van een computerondersteund werk wordt het serieus ingewikkeld.
Het is allemaal een kwestie van termen en nuances in deze kwestie die wordt opgeworpen door de creatie door kunstmatige intelligentie. Als de machine als technisch middel wordt gebruikt, zal de jurisprudentie ongetwijfeld het auteursrecht van de ontwerper erkennen. Maar in welke mate? Op welk gebied? Het is aan de rechtbanken om hierover te beslissen.
Wie is de auteur van een werk dat is gegenereerd door kunstmatige intelligentie?
Voor een volledig werk dat door een AI is gegenereerd, is dit duidelijk. De Franse wet definieert “werk” als de directe productie van een mens zonder tussenkomst van een robot. Maar als een AI zelf een schilderij, een tekst, etc. genereert, wie bezit dan de rechten hiervan? Wie bezit de rechten? De maker van de toepassing?
De conclusie van deze vraag is nog niet geschreven. Er bestaat een juridisch vacuüm. Daarom is het belangrijk om, voordat je een door kunstmatige intelligentie gegenereerde afbeelding gebruikt, de gebruiksvoorwaarden te achterhalen, waarin de regels met betrekking tot auteursrecht zijn vastgelegd.
